Ανιχνεύθηκε παγιδευμένο νερό στη Σελήνη

Η Αμερικάνικη Διαστημική Υπηρεσία (NASA) εντόπισε στην φωτεινή πλευρά της Σελήνης νερό.

Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι στη Σελήνη υπάρχουν πολλές μικρές και μεγάλες μόνιμες “παγίδες νερού”. Πρόκειται για περιοχές όπου το νερό μπορεί να παγιδευτεί σταθερά, και καλύπτουν μια συνολική έκταση έως 40.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Αυτή η ανακάλυψη αναμένεται να έχει θετικές επιπτώσεις για τις μελλοντικές αποστολές στο φεγγάρι. Η NASA έχει σκοπό την επιστροφή των αστροναυτών της στη Σελήνη το 2024, μέσα στο πλαίσιο του προγράμματος “Άρτεμις”.

Μία προηγούμενη έρευνα είχε ανιχνεύσει την πιθανή παρουσία νερού στην σεληνιακή επιφάνεια. Ωστόσο εκείνη η ανίχνευση είχε βασιστεί σε μια χημική “υπογραφή” σε φάσμα τριών χιλιομέτρων, η οποία δεν μπορούσε να διακρίνει με σιγουριά αν επρόκειτο για νερό (Η2Ο) ή για υδροξύλιο (ΟΗ) δεσμευμένο σε σεληνιακά ορυκτά.

Όμως αυτή την φορά, οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Κέισι Χόνιμπαλ του Ινστιτούτου Γεωφυσικής και Πλανητολογίας του Πανεπιστήμιου της Χαβάης, ανέλυσαν στοιχεία από το Στρατοσφαιρικό Παρατηρητήριο Υπέρυθρης Αστρονομίας (SOFIA). Είναι ένα αερομεταφερόμενο τηλεσκόπιο πάνω σε ένα τροποποιημένο αεροπλάνο Boeing 747 που παρατηρεί την Σελήνη σε μήκος κύματος των έξι μικρομέτρων. Χάρη σε αυτό ανίχνευσαν την ισχυρή χημική “υπογραφή” του μορίου του νερού.

Βρήκαν ότι το νερό είναι παρόν στα νότια γεωγραφικά πλάτη της Σελήνης σε αναλογία περίπου 100 έως 400 μικρογραμμαρίων (μg g^1 H2O). Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το νερό είναι πιθανώς αποθηκευμένο μέσα σε υάλους ή στα κενά ανάμεσα στους κόκκους της σεληνιακής επιφάνειας, που το προστατεύουν από το αφιλόξενο περιβάλλον του φεγγαριού και επιτρέπουν έτσι στο νερό να παραμένει στη σεληνιακή επιφάνεια.

Στη δεύτερη μελέτη, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή ατμοσφαιρικής και διαστημικής φυσικής Πολ Χέιν του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, οι επιστήμονες αναφέρουν ότι στη Σελήνη υπάρχουν πολύ περισσότερες -από όσες υποπτεύονταν έως τώρα- κρυφές μόνιμες σκιασμένες περιοχές (λεγόμενες «ψυχρές παγίδες»), όπου το νερό μπορεί να παραμείνει μόνιμα. Εκτιμούν ότι υπάρχουν εκατοντάδες έως χιλιάδες περισσότερες μικροπαγίδες (διαμέτρου έως ενός εκατοστού) σε σχέση με τις μεγαλύτερες παγίδες νερού (διαμέτρου έως ενός χιλιομέτρου), οι οποίες μπορούν να εντοπισθούν και στους δύο πόλους.

Πηγή: ert.gr